Fietsreis Azie winter 2017/2018

De Laven bewonen het Bolaven plateau in zuid-oostelijk Laos. Bo Laven betekent letterlijk ‘Huis van de Laven’. Het is de grootste etnische groep op dit prachtige, vruchtbare plateau dat beroemd is om zijn koffie. Onze Efteling was vast geïnspireerd door dit mooie stukje Laos met zijn vriendelijke bewoners en spectaculaire watervallen. Wij fietsten er in ieder geval met veel plezier overheen! Het was ook zo interessant om de groeicyclus van de koffieboon met eigen ogen te zien. Jonge, groene planten op de noordhellingen, geurende, witte bloesem in oudere bomen op het plateau en hoe meer naar het zuiden, des te rijper de bessen. In elke bes zitten 2 koffiebonen. De schil van een rijpe bes heeft echt al een koffiesmaak! Hier waren we aan toe! We hadden een zeer intensieve week achter de rug. De aanvraag van ons visum voor Thailand, om met Kerst in Bangkok met Lisa herenigd te worden, duurde langer dan verwacht. Dit betekende extra nachten bijboeken in stad Savannahket met Thais consulaa

Je hebt curries en curries, geel, rood, oranje, groen. Rob is een groot liefhebber en fijnproever van curries geworden. Thuis zullen we er ons in moeten gaan bekwamen zelf curries klaar te maken. Diane is een avontuurlijke eter, steeds in voor nieuwe smaken, gerechten, groente en fruit dat we nog niet hebben geproefd. Dan eet je de ene keer een soort omeletkoek met jonge mosselen, dan weer gewokte bamboescheuten en als toetje een groen, zoet balletje, waarin je maïs en kokos herkent. Heerlijk fruit eten we: lichtzoet jackfruit, sappig drakenfruit, verse maracuja zo van de klimplant en ook de soorten op de foto. Wie weet (wij niet) welk fruit dat is, mag het zeggen! Die gele is een soort fris-zure mango en dat rood-bruine vruchtvlees had wel iets weg van amandelspijs. We proefden die smaak eerder in een toetje. De sprinkhanen houden we erin! Die zijn zo lekker, knapperig en zout, mmm. Met de enorm hoge temperaturen van deze week, 34 – 35 graden in de schaduw, is het belangrijk dat we g

Op de valreep van het verschijnen van dit blog werden we geconfronteerd met zware pech aan Diane`s fiets. En dat terwijl we al zoveel meemaakten deze week. Dit zou toch niet het einde betekenen van ons fietsavontuur? Het werd spannend, zoals je kunt lezen na onze culturele ervaringen. In Laos heb je geen plant simpelweg omdat hij mooi is of makkelijk in onderhoud. Op je erf heb je planten nodig voor het herstel van je visnet, voor dakreparatie, voor het kleuren en op smaak brengen van je voedsel en planten met medicinale kwaliteiten. De sanseveria – ook in Nederland een bekende kamerplant – hebben we onderweg vaak gezien. Met zijn gevlekte bladeren lijkt hij op een slang en daarmee schrikt hij boze geesten af. Dit alles en nog veel meer leerden we in de enige botanische tuin van Laos, pas dit jaar geopend en NB gesticht door een Nederlander! Daar hadden we ook een privé rondleiding door de orchideeën kweektuin (Laos heeft 480 soorten!) en deden een beginners workshop bamboevlechten,

Het was een pittige fietsweek met veel klimwerk, tot 1000 hoogtemeters per dag, maar met mooie natuur én we zagen, beleefden  het ‘ongerepte’ Laos, zoals dat in de reisfolders heet. Regelmatig weken we uit voor kippen , honden, koeien op de weg, keken op van het geknor van zeugen met hun biggetjes in de berm. Vrouwen doen zittend op hun hurken bij de dorpskraan de was of wassen zichzelf, beschaamd opkijkend, als we langsfietsen. We gaan mee met het ritme van de dag. Om 11 uur is het etenstijd. Dan komen de kinderen uit school, lopen of fietsen in groepjes naar huis, scharen families zich rond de tafel. Dan leggen de werkers in het rijstveld hun zeisen neer en verzamelen onder een schaduwrijk, rietgedekt dak in het veld. Na 14 uur herneemt het werkzame leven zich, wordt er wol gereinigd, geweven op grote weefgetouwen, een mand gevlochten en passeren weer wagens afgeladen met zakken rijst of kleurrijke matrassen. Laos is een land in ontwikkeling. Buitenlandse investeerders, vooral uit C